Lopen is goed, maar neem niet te veel hooi op je vork.
Deze signalen kunnen wijzen op overtraining.
1. Verhoogde rustpols: wanneer het hart in rust 5 slagen hoger slaat dan normaal, dan is het aangeraden om het die dag wat rustiger aan te doen. Een verhoging van 10 slagen boven je normale rustpols wijst op oververmoeidheid of ziekte en betekent absolute rust gedurende 3 dagen of langer.
2. Daling van je maximale prestatievermogen.
3. Hartslag stijgt minder snel dan normaal tijdens een inspanning.
4. Je moet meer moeite doen dan normaal om je hartslag tot een bepaalde hoogte te krijgen.
5. Vertraagd herstel na inspanning (in sommige gevallen daalt de hartslag snel na inspanning).


Wat nu?
Bij een verhoogde ochtendpols voel je je vaak ook niet 100% fit en gezond. Indien je last hebt van een prikkelende keel, niezen of een loopneus, kan je aan een rustige intensiteit blijven sporten. Indien je je slap voelt en ook spierpijn hebt, dan is het af te raden om te gaan trainen.

Wie met een van bovenstaande signalen te kampen heeft, moet niet meteen panikeren. Het wil niet noodzakelijk zeggen dat je overtraind bent. Zo is je hartslag bijvoorbeeld onderhevig aan verschillende externe factoren. Maar het is wel verstandig om de situatie op te volgen en er rekening mee te houden dat je mogelijk wat gas moet terugnemen. ​

​De nekcheck is ook een goede test. 
"Situeren de klachten zich boven de nek - zoals bij keel-, hoofd- en oorpijn of bij een verstopte neus - dan kan je verder sporten. Zijn het klachten onder de nek -  bijvoorbeeld een diepe zware hoest, kortademigheid, spierpijn in de ledematen of koorts - dan moet je stoppen met trainen en eerst helemaal uitzieken.
​Bij twijfel raadpleeg je natuurlijk altijd het best je dokter." 

Volgens de onderzoekers van de UGent alvast wel.
Lopen wordt klassiek bepaald door 4 parameters:

1. Een zweeffase
2. Een verticale grondactie
3. Een knie-inzet
4. Een wisseling tussen kinetische energie en de zwaartekracht

Die eerste voorwaarde wordt niet voldaan bij grounded running, maar de andere factoren blijven aanwezig in tegenstelling tot gewoon wandelen. Daaruit concluderen de onderzoekers dat het dus wel degelijk een vorm van lopen is ondanks het gebrek aan zweeffase.

Het onderzoek start vanuit de basis dat de belangrijkste reden van mensen om te gaan lopen hun gezondheid is. Wat ook een zeer goede reden is, want uit eerder onderzoek blijkt dat de levensverwachting van mensen die starten met lopen gemiddeld met 3 jaar stijgt. Eén van de grootste nadelen die sporters ondervinden zijn blessures.
In het onderzoek van UGent keken de onderzoekers naar de belasting op spieren en gewrichten.

In het onderzoek vergeleek men
- het "grounded running" (+-7,5km/u)
- met "traag lopen" (SAR +-7,5km/u) 
- en met "gewoon lopen" (PAR +- 11,5 km/u).

Uit het onderzoek blijkt dat zowel traag lopen als grounded running een stuk minder belasting geeft op spieren en gewrichten dan gewoon lopen. Maar grounded running gaf nog eens 20% minder impact dan het traag lopen.

Wél opvallend is dat er bij grounded running 5% meer energie verbruikt werd dan bij het traag lopen. Verder onderzoek zal nog moeten uitwijzen of dit komt door de onwennigheid van de testpersonen bij deze nieuwe beweging die ze nog niet gewoon waren, of dat er toch een effectief hoger energieverbruik is tijdens het grounded running.

Uit het onderzoek blijkt dus dat grounded running een stuk minder belastend is dan lopen met een zweeffase, zeker voor mensen die gevoelige gewrichten of overgewicht hebben is dit een goed alternatief. Wanneer je echter sneller wil gaan zal grounded running niet meer toegepast kunnen worden.

Het blijft echter ook wel de vraag of de impactblessures niet vervangen wordt door andere kwaaltjes zoals bijvoorbeeld verkorte spieren en spierscheuren door een beperkte lichaams-strekking tijdens die beweging.

​17.06.2019 | Philippe Crols

Komende week verwacht het KMI een absoluut warmterecord in België. We gaan richting 40°C... Zo'n zomer is nog meer dan anders onlosmakelijk verbonden met ijsjes. En voor lopers zijn sommige soorten duidelijk beter dan andere.


Helaas voor de lopende fans van roomijs: deze soort bevat de meeste verzadigde vetten. Dan kies je beter voor een sorbet of waterijsje. Die hebben een lager vetgehalte en bevatten minder calorieën. 
Een ander goed alternatief voor roomijs is frozen yoghurt. Dat heeft een laag vetgehalte en een klein aandeel eiwitten. Op voorwaarde dat je als topping natuurlijk niet voor chocolade of karamel kiest.
Wie zich graag verdiept in de diverse soorten ijs en de voedingswaarden ervan: hieronder vind je een tabel die je daarbij helpt. Die verscheen eerder in running.be magazine.