30.06.2017 | Philippe Crols
Heel wat mensen trekken tijdens hun zomervakantie naar het strand. Maar vinden je pezen, gewrichten en schoenen het wel een goed idee om door het zand te klieven?


In ons zomernummer (nu in de winkel) serveren we je een basiscursus 'lopen op het strand'. Een van de thema's die we daarin aansnijden, is: blote voeten of niet, tijdens zo'n strandloopje? Thijs Dekiere, loopcoach bij Energy Lab, raadt aan om je schoenen gewoon aan te houden: "Want ook in het zand heb je ondersteuning nodig. Neem lopers die proneren (naar binnen knikken van de voet bij de landing; red). Een loopschoen vangt dat 'probleem' voor een groot deel op. Velen gebruiken daarvoor zelfs speciaal verstevigde schoenen of steunzolen. Het zand vangt misschien veel schokken op, maar die pronatie verdwijnt niet waardoor enkels en knieën toch weer onder druk komen. Bovendien word je wel erg moe als je lange tijd op blote voeten loopt. Ik raad het niet aan om zoiets een halfuur te doen. Laat staan langer."

Lopersdiarree, ook wel bekend onder de Engelse naam runner's trot, is verschrikkelijk vervelend. Hoe krijg je het? En kan je er iets tegen doen?

Bij veel lopers staat lopersdiarree helemaal boven aan het lijstje 'dingen die ik tijdens trainingen en wedstrijden absoluut niet wil meemaken'. Sportarts Jan Vanderroost legt uit wat de oorzaken van deze runner's trot kunnen zijn en waarmee je rekening moet houden.

Wat is lopersdiarree?
"Dit is een typische kwaal voor lopers. We zien het bijna niet bij andere sporttakken. Toch is de term lopersdiarree wat ongelukkig gekozen. Beter zou zijn om te spreken over een inspanningsgebonden stoelgangprobleem. De definitie van diarree is een toename in loperigheid, volume en frequentie van de stoelgang. En omdat runner's trot vaak maar een eenmalig feit is, is diarree geen goede term."
Hoe wordt het veroorzaakt?
"De aandrang om tijdens of na het lopen naar de grote wc te gaan, kent verschillende redenen. Een eerste is het mechanische schokeffect. Als je loopt, bewegen je ingewanden op en neer. En dat geeft aanleiding tot een verhoogde transit in de darmen. In rusthuizen raadt men ouderen net aan te bewegen tegen constipatie. Een tweede oorzaak is de slechtere doorbloeding van maag en darmen. Door de inspanning vragen de benen en de andere spieren meer bloed en zuurstof. Indien je als marathonloper aan 70 procent van je VO2max loopt, vermindert de doorbloeding van je maag en darmen met 70 tot 80 procent. Daardoor krijg je een klein zuurstoftekort in de darmen, wat ook kan zorgen voor aandrang tot ontlasting. Ook warmte en hydratatie spelen een grote rol. Als je vocht verliest door te zweten zonder daarbij te drinken, dan komt de bloedvoorziening nog meer in het gedrang. Hoe slechter de hydratatie, hoe groter de kans dat je op training de achterkant van een boom moet opzoeken. En zelfs stress kan een rol spelen. De angst voor competitie kan een uitlokkende factor zijn."
Speelt voeding een rol?
"Zeker. Lopers moeten gezond, gevarieerd en vezelrijk eten. Veel rauwe groenten en fruit zijn gezond. Maar eet dat liever niet voor een wedstrijd. De dagen voor een wedstrijd schakel je beter over naar een vezelarm dieet: wit brood, witte pasta. Geen volkorenproducten of rauw fruit meer, want dat zorgt voor meer ballast in je maag. Let ook op met alcohol. Alcohol irriteert het maagslijmvlies. Tijdens het lopen kan dat dan verder irriteren en beginnen te bloeden. In het geval van bloedverlies moet je altijd je arts raadplegen."
En de afstand?
"De afstand is ook een bepalende factor. Marathonlopers zullen eerder ten prooi vallen aan stoelgangproblemen dan lopers die voor kortere afstanden kiezen. Hoe langer je lichaam op en neer beweegt, hoe groter de kans. Ik schat dat de helft van de marathonlopers vroeg of laat met dit fenomeen te maken zal krijgen."
Nog tips?
"Ja, let op met voedingssupplementen, energiedranken en gels. Daar zit vaak cafeïne in. Cafeïne zorgt wel voor een goede vetverbranding en een goede concentratie, maar het triggert ook de stoelgang. Voedingssupplementen zouden dus weleens een contraproductief effect kunnen hebben. Test daarom drankjes en gels uit op training. En voor personen die ondanks aangepaste voeding en voldoende drinken toch nog darmklachten hebben tijdens of na het lopen, stel ik loperamide voor. Dat geneesmiddel is erg effectief en staat niet op de dopinglijst."

06.02.2017 | Bram Van de Velde

Een toiletbezoek tijdens een wedstrijd is de vrees van elke loper, want je toptijd kan je daardoor natuurlijk vergeten. Hoe vermijd je zo'n sanitaire stop?


Elke loper heeft het sowieso al eens meegemaakt op training: zo ongeveer halverwege het gevoel krijgen dat je naar het toilet moet. Onder aan dit artikel lees je tips voor wat je in dat geval moet doen. Als zoiets tijdens een wedstrijd gebeurt, kan je natuurlijk die toptijd vergeten waarvoor je al maanden getraind hebt. Daarom enkele tips om een sanitaire stop tijdens een race te vermijden.
Het begint enkele dagen op voorhand
Eet de dagen voor de wedstrijd niet te veel spicy of vette maaltijden. Zulke dingen kunnen zorgen voor een opstandig maag-en-darmkanaal tijdens de wedstrijd. Let ook op met het gebruik van sorbitol. Die suikervervanger zit verwerkt in heel veel producten. Te veel inname van dat product kan ook voor problemen zorgen.
Maak alles leeg
Als je net voor de start van de wedstrijd naar het toilet gaat, is de kans al heel wat kleiner dat je ook tijdens de race een sanitaire stop zal moeten inlassen. Maar zoiets op commando doen, is niet iedereen gegeven. Er zijn wel trucjes voor. Een beproefd recept is bijvoorbeeld om 's ochtends een warme drank te nuttigen (koffie, thee, warm water). Helpt dat niet? Doe dan een kleine opwarming om het nodige op gang te brengen. Je laatste toiletbezoek vindt idealiter plaats net voor de start van de wedstrijd. Ga dus niet te vroeg naar het startvak, want eens je daar staat, kan je niet meer zo makkelijk weg als je toch nog naar het toilet zou moeten.
Vergeet de 1e bevoorradingspost niet
Dehydratatie kan leiden tot buikkrampen, dus wanneer die eerste bevoorradingszone opduikt, loop er dan niet straal voorbij. Hieronder lees je trouwens enkele tips hoe je perfect zo'n bevoorradingspost 'aanvalt'.
Geen onbekende dingen innemen
Het is een gouden regel. Als je nog nooit een energiegel gegeten hebt, doe dat dan ook niet op de dag van de wedstrijd. Het geeft je geen superkrachten. Integendeel: als je lichaam het goedje niet kent, kan het daar weleens slecht op reageren, met de nodige maag-en-darmproblemen tot gevolg. Niet doen, dus.

.

13.04.2016 | Philippe Crols

Je arriveert best niet als een 'kieken zonder kop' aan de bevoorradingspost. Hier vind je 4 tips om vlot te passeren aan de bevoorrading.


Zo'n bevoorradingspost is de plek bij uitstek waar uiterste concentratie vereist is. Meestal liggen ze op rustige stroken en lijkt er ook niet het minste gevaar te schuilen. Maar dat is buiten je collega-lopers (en in sommige gevallen: jezelf) gerekend. Want sommigen veranderen pas op het allerlaatste moment van gedacht en willen toch nog snel een bekertje sportwater meegraaien. In plaats van rechtdoor te lopen, snijden ze dan ook meerdere lopers de pas af, met een valpartij tot gevolg. Toegegeven, we stellen het misschien wat dramatischer voor dan het is, maar aan zo'n bevoorradingspost let je toch maar beter op. Om te beginnen kan je onderstaand advies in acht nemen.
1. Neem je tijd
Als je als een wildeman dat bekertje vastpakt, is de helft van het water er al uit nog vooraleer je kan beginnen te drinken. En al lopend drinken is ook niet zo eenvoudig. Het is daarom niet verkeerd om even halt te houden en rustig te drinken. Na een tiental seconden kan je weer verder. Geen gemors, geen gesakker. En die verloren tijd haal je toch weer in.
2. Loop de drukte voorbij
Zeker aan de eerste bevoorradingspost kan het een drukte van jewelste zijn, omdat er nog niet veel afscheiding is. Maak niet de fout om helemaal aan het begin van de bevoorradingszone aan te schuiven. Loop die eerste drukte voorbij en schuif een tiental meter verder aan. Daar zal je vaak makkelijker een bekertje kunnen bemachtigen (en dus sneller weer kunnen vertrekken).
3. Bereid je wat voor
Check hoe de bevoorradingszones in elkaar steken. Wat wordt waar aangeboden? Is er bevoorrading langs beide kanten, of langs een kant? Is er een volgorde van aangeboden producten? Op die manier kan je beter plannen hoe je die bevoorradingspost moet 'benaderen'.
4. Wees hoffelijk
Zowel voor je collega-lopers als voor de vrijwilligers aan de bevoorradingspost. Zelfs al snijdt een wildebras je de pas af, besteed er geen aandacht aan en concentreer je op je eigen wedstrijd. En bedank ook altijd de mensen die je water en dergelijke aanreiken. Door 'dankjewel' te zeggen, ga je geen minuut later over de finish komen.