Grounded Running: de “nieuwe” looptechniek ?

Volgens de onderzoekers van de UGent alvast wel.
Lopen wordt klassiek bepaald door 4 parameters:

1. Een zweeffase
2. Een verticale grondactie
3. Een knie-inzet
4. Een wisseling tussen kinetische energie en de zwaartekracht

Die eerste voorwaarde wordt niet voldaan bij grounded running, maar de andere factoren blijven aanwezig in tegenstelling tot gewoon wandelen. Daaruit concluderen de onderzoekers dat het dus wel degelijk een vorm van lopen is ondanks het gebrek aan zweeffase.

Het onderzoek start vanuit de basis dat de belangrijkste reden van mensen om te gaan lopen hun gezondheid is. Wat ook een zeer goede reden is, want uit eerder onderzoek blijkt dat de levensverwachting van mensen die starten met lopen gemiddeld met 3 jaar stijgt. Eén van de grootste nadelen die sporters ondervinden zijn blessures.
In het onderzoek van UGent keken de onderzoekers naar de belasting op spieren en gewrichten.

In het onderzoek vergeleek men
- het "grounded running" (+-7,5km/u)
- met "traag lopen" (SAR +-7,5km/u) 
- en met "gewoon lopen" (PAR +- 11,5 km/u).

Uit het onderzoek blijkt dat zowel traag lopen als grounded running een stuk minder belasting geeft op spieren en gewrichten dan gewoon lopen. Maar grounded running gaf nog eens 20% minder impact dan het traag lopen.

Wél opvallend is dat er bij grounded running 5% meer energie verbruikt werd dan bij het traag lopen. Verder onderzoek zal nog moeten uitwijzen of dit komt door de onwennigheid van de testpersonen bij deze nieuwe beweging die ze nog niet gewoon waren, of dat er toch een effectief hoger energieverbruik is tijdens het grounded running.

Uit het onderzoek blijkt dus dat grounded running een stuk minder belastend is dan lopen met een zweeffase, zeker voor mensen die gevoelige gewrichten of overgewicht hebben is dit een goed alternatief. Wanneer je echter sneller wil gaan zal grounded running niet meer toegepast kunnen worden.

Het blijft echter ook wel de vraag of de impactblessures niet vervangen wordt door andere kwaaltjes zoals bijvoorbeeld verkorte spieren en spierscheuren door een beperkte lichaams-strekking tijdens die beweging.