19 januari 2020 - Nieuwjaarsreceptie

Stipt om 9.00 uur was het catering team onder leiding van chef-kok Marijke aan de slag in de Charleroyhoeve. En ze waren weer in grote vorm. Dat zou 2 uur later blijken. De schotels oogden weer als schilderijtjes.  

Net als de Charleroyhoeve zelf overigens. Het gebouw is op dit moment wel gedeeltelijk een werf maar het zaalgedeelte zag er onder een stralende winterzon weer voortreffelijk uit. 

Rond 10.30 uur arriveerden de joggers. Goed ingeduffeld voor een vriesloopje. Als vanouds ging dat o.l.v. onze coaches richting Lintbos. De regen van de afgelopen weken had lelijk huisgehouden in het niet verharde deel van het bosparcours. Het was - zo ondervond Theo bij zijn verkenning zaterdag - nauwelijks begaanbaar. Wat improvisatie was dus aan de orde : even het verharde deel heen en weer dubbelen en dan - na toch een dikke 5 km - terug naar de vertrouwde receptiezaal. . 

Het verdere verloop was even klassiek maar blijft een hit. Glazen cava en Fever Tree, prachtige schotels toastjes, een gezellige babbel en... de speech van de voorzitter.   Hij betoogde dat de af en toe magere opkomst van joggers op de trainingen wellicht te wijten was aan een gebrek aan goesting. Maar wat is goesting en waarom zouden de joggers die niet meer hebben ? Wikipedia  bracht geen antwoord.  Joggen is ook geen "duur goestingske". Joggers - zeker op actieve leeftijd - hebben weliswaar te weinig tijd maar genoeg geld en ze zouden ook goesting moeten hebben. En zo arriveerde de voorzitter onvermijdelijk bij 'een broek vol goesting'.  Via een omweg langs het seksuele gedrag van de chimpansees maar met een duidelijke wetenschappelijke ondertoon besloot de voorzitter : joggen is gezond en dus wil de natuur dat we goesting hebben om te joggen. Dat zit gewoon in ons DNA. Je moet het alleen wat prioriteit geven en dus in je agenda zetten ! 

De volledige tekst van de speech vind je hier. 
De bibliotheek met foto's en video's vind je hier.